ARCHITEKTURA

Jednoosiowy, 6-piętrowy gmach o kubaturze 30 782 m3, zbudowano w stylu wczesnego modernizmu z elementami klasycystycznymi wokół dwóch dziedzińców. Otrzymał on także nowoczesną, żelbetonową konstrukcję szkieletową z ceglanym wypełnieniem, co umożliwiło utworzenie jednoprzestrzennego wnętrza pozbawionego elementów nośnych. Wszystkie kondygnacje otwierały się na hall, będący źródłem światła dziennego oraz pełniący funkcję integrującą wnętrza – dzieki harmonijnemu złączeniu ze sobą czynników konstrukcyjnych i funkcjonalnych. Elewacje budynku skomponowano w formie klasycyzmu – słupy i pasy między kondygnacyjne tworzą prostą poziomo-pionową siatkę przypominającą ówczesne rozwiązania rosyjskie. Siatkę tę wypełniono oknami i wzbogacono o motywy ornamentyki klasycystycznej. Skrajne osie zostały ponadto lekko zryzalitowane, a całość zwieńczona szeroką attyką. Parter i pierwsze trzy piętra budynku przeznaczono na cele handlowe, na 4. piętrze mieściły się biura, na 5. magazyn futer, natomiast ostatnią, cofniętą kondygnację zajęła pracownia fotograficzna. Gmach wyposażono także w windy. W podziemiach mieściły się składy, magazyny i pomieszczenia administracyjne. Do dziś zachowały się liczne elementy bogatego wyposażenia m.in. składane barierki i latarnie.

Jednoosiowy, 6-piętrowy gmach o kubaturze 30 782 m3, zbudowano w stylu wczesnego modernizmu z elementami klasycystycznymi wokół dwóch dziedzińców. Otrzymał on także nowoczesną, żelbetonową konstrukcję szkieletową z ceglanym wypełnieniem, co umożliwiło utworzenie jednoprzestrzennego wnętrza pozbawionego elementów nośnych. Wszystkie kondygnacje otwierały się na hall, będący źródłem światła dziennego oraz pełniący funkcję integrującą wnętrza – dzieki harmonijnemu złączeniu ze sobą czynników konstrukcyjnych i funkcjonalnych. Elewacje budynku skomponowano w formie klasycyzmu – słupy i pasy między kondygnacyjne tworzą prostą poziomo-pionową siatkę przypominającą ówczesne rozwiązania rosyjskie. Siatkę tę wypełniono oknami i wzbogacono o motywy ornamentyki klasycystycznej. Skrajne osie zostały ponadto lekko zryzalitowane, a całość zwieńczona szeroką attyką. Parter i pierwsze trzy piętra budynku przeznaczono na cele handlowe, na 4. piętrze mieściły się biura, na 5. magazyn futer, natomiast ostatnią, cofniętą kondygnację zajęła pracownia fotograficzna. Gmach wyposażono także w windy. W podziemiach mieściły się składy, magazyny i pomieszczenia administracyjne. Do dziś zachowały się liczne elementy bogatego wyposażenia m.in. składane barierki i latarnie.

Chmielna 21 to czteropiętrowa, siedmioosiowa kamienica z parą oficyn bocznych. Fasada od strony ulicy Chmielnej, z ryzalitami bocznymi o zdwojonych otworach okiennych, wyróżnia się niskim ostatnim piętrem z zamkniętymi półkoliście okienkami, zestawionymi w triady w partiach ryzalitów i parzyście w części międzyryzalitowej. Balkony wsparte na masywnych, żeliwnych konsolach umieszczono w części środkowej I i III piętra oraz na II piętrze ryzalitów. Nie zachowała się dokumentacja pierwotnego, ozdobnego wystroju fasady i prześwitu bramowego, usunięty przed 1939 rokiem, pozostaje nieznany. Wokół podwórza wznosiły się dwie oficyny – wschodnia czteropiętrowa i zachodnia trzypiętrowa. Klatki schodowe oficyn były drewniane.

Dziś mieści się tu siedziba Spółki. Spółka zajmuje się wynajmem powierzchni handlowych,biurowych, usługowych, przestrzeni eventowych, a także oferuje pod tym adresem lokale na wynajem krótkoterminowy (Apple Inn).

Działkę, na której powstał, a także kamienicę przy Chmielnej 21, firma kupiła po I wojnie światowej z myślą o rozbudowie gmachu przy Brackiej 25. Nowy Dom Braci Jabłkowskich, projektu architektów Ryszarda Girtlera i Marii Girtler-Szymborskiej, liczy sześć kondygnacji nadziemnych, przy czym parter przeznaczony jest na usługi (obecnie restauracja Żywioły), a piętra na pomieszczenia biurowe. 

Elewacja budynku jest utrzymana w skali zgodnej ze starym budynkiem Domu Towarowego. Zastosowano okładzinę z szarego piaskowca oraz z modrzewia syberyjskiego. Narożnik budynku zaprojektowano na planie łukowym, elewacje od ulic Brackiej i Chmielnej łączą się płynnie w całość. Na najniższych kondygnacjach budynku znajduje się dwupoziomowy parking podziemny.

Działkę, na której powstał, a także kamienicę przy Chmielnej 21, firma kupiła po I wojnie światowej z myślą o rozbudowie gmachu przy Brackiej 25. Nowy Dom Braci Jabłkowskich, projektu architektów Ryszarda Girtlera i Marii Girtler-Szymborskiej, liczy sześć kondygnacji nadziemnych, przy czym parter przeznaczony jest na usługi (obecnie restauracja Żywioły), a piętra na pomieszczenia biurowe. 

Elewacja budynku jest utrzymana w skali zgodnej ze starym budynkiem Domu Towarowego. Zastosowano okładzinę z szarego piaskowca oraz z modrzewia syberyjskiego. Narożnik budynku zaprojektowano na planie łukowym, elewacje od ulic Brackiej i Chmielnej łączą się płynnie w całość. Na najniższych kondygnacjach budynku znajduje się dwupoziomowy parking podziemny.